Het was een week vol dipjes. Kleine probleempjes werden grote drama’s, want geef toe, er lijkt maar geen einde te komen aan heel die corona-lockdown. Ook al begrijpen we natuurlijk waarom we allemaal in ons kot moeten blijven, het weegt toch zwaar door. Het idee dat de verbouwing van ons eigen huis stil ligt en wij hier intussen maar blijven zitten in deze minder gezellige tijdelijke woonst, doet er niet veel goed aan. We smachten naar meer ruimte en meer privacy. Eind vorige week hadden we het alle 4 gehad en was het tijd voor iets nieuws. Voor mezelf bleek dat even de handen uit de mouwen steken en iets maken voor de kinderen.
In onze kleine gedeelde tuin hier is er niet zo’n groot aanbod aan buitenspeelgoed. Dus ging ik op zoek naar iets waarmee ik mij kon amuseren tijdens het proces van het creëren en waarmee de kinderen nadien gezellig kunnen spelen (liefst zonder ruzie te maken.
Aangezien we op onze werf een berg paletten ter beschikking hebben, kroop ik de garage in en begon, zonder al te veel voorbereiding. Een halve dag later was ons tuintje aangevuld met 2 gezellige tipi’s. Jaja, het indianenthema blijft hier thuis leven.
Het bleek eenvoudig te maken. Met een handzaag maakte ik enkele verbindingsstukken. Per tipi werden dat 4 blokjes van 4x4x8 cm en 3 latjes van 0,9x12x8cm. De 3 paletten konden aan elkaar gevezen worden door de verbindingsstukken en… klaar is Kees!
’s Avonds doopten we de tipi’s met een frietje. De kinderen vonden het super gezellig en wij ook. Een geslaagde afsluiter van deze bizarre paasvakantie!
Toegegeven, eerst ontstond er lichte paniek in m’n brein, toen we hoorden dat de scholen 3 weken zouden sluiten. De paniek maakte plaats voor een heel oplossingsgericht denkpatroon en intussen zijn we aanbeland in de “wij hebben er goesting in” vibe. Toch blijft het zoeken, voor alle ouders die nu halsoverkop van thuis uit moeten presteren én hun kinderen entertainen. Er staan ons ongetwijfeld nog uitdagende momenten te wachten.
Onze 2 dochters zijn kleuters, dus ze kunnen nog geen zware leerachterstand opdoen. Toch lijkt het me nuttig om hen niet zomaar vakantie voor te schotelen. Eerst en vooral zouden ze zich héél snel vervelen en daarnaast zouden wij ook maar weinig werk gedaan krijgen. Door de verbouwing van ons huis, wonen wij tijdelijk in een appartement. Dit betekent dat we dit alles ook nog eens moeten volhouden op een vrij beperkte oppervlakte. Dus … ging ik aan de slag. In een uurtje tijd werd de leefruimte herschikt om een echte thuisklas te creëren. Momenteel bestaat onze thuisklas uit 4 hoeken. Elke hoek heeft een ander doel. Er zijn echt niet veel middelen of spullen nodig om zo’n hoek te creëren. Naast enkele nieuwe knutselspullen, is er hier niets nieuws in huis gekomen.
De creëer- en onderzoekshoek. In deze hoek zullen wij onze kleuters de komende weken nieuwe zaken proberen aanbrengen. We zullen luisteren naar de thema’s die onze dochters aanbrengen, daarover praten, iets opzoeken op de laptop of in een boek. Daarna kunnen ze een werkje maken over dit thema. Ik vond in de speelgoedkast enkele knutselspullen terug die achteraan de kast waren beland. Het helpt als kinderen af en toe iets “nieuws” te zien krijgen. Dit houdt hen geboeid en gemotiveerd om iets uit te proberen. Duur moet dit zeker niet te zijn! Stroken gekleurd papier in repen geknipt, wol, lijm, klei, gips, … als er maar gecreëerd kan worden. In dit hoekje hebben wij ook een telraam, een houten bord om de dagen van de week / maand aan te duiden en nog enkele onderzoeksobjecten die we de komende weken gaan verkennen.
De vrij spel-hoek. Hun lievelingsspeelgoed staat mooi uitgestald in een opstelling die de meiden toelaat samen, of apart te spelen (jaja, we proberen ruzie te vermijden). In de hoop momenten te creëren waarop wij ongestoord kunnen werken, zetten we met deze hoek maximaal in op fantasierijk speelgoed. We zullen geregeld (’s nachts) het aanbod in deze hoek eens wisselen met speelgoed dat nu verstopt is, om alles boeiend te houden.
De snooze-hoek. Ruzie? Gemopper? Gezeur? De snooze-hoek biedt een antwoord. Omdat ook wij het wel eens kotsbeu zullen zijn de komende weken, heb ik de zetel herschikt en een knus zithoekje gecreëerd. Hier zullen de girls af en toe gedropt worden voor een broodnodig tv-moment. En neen, ik ga me daar niet schuldig over voelen. De meiden zelf noemden de nieuwe zithoek al meteen “de kring”, dus hier gaan we ’s morgens starten en ’s avonds eindigen. Naast tv, kunnen we hier ook praatmomenten organiseren. Vragen als “wat vond jij leuk vandaag?” of “wanneer voelde je je vandaag blij?” kunnen goeie startvragen zijn om zo’n moment op gang te trekken. Het lijkt me handig de structuur van school met praatrondes over te nemen, want onze pleegdochter had gisteren na de eerste dag die volledig anders verliep dan anders, al meteen een stevige meltdown.
De bibliotheek. Aan kinderboeken geen gebrek in ons nederig stulpje. Het werd dan ook hoog tijd om een selectieve opruimbeurt te houden. Er zijn wat boeken verdwenen (klaar om naar de kringwinkel te brengen) en toch lijkt hun boekenkast zoveel beter. Overzichtelijk, kleurrijk en netjes. Voor de boekenkast een zacht tapijtje, doet wonderen. De meiden zijn al helemaal into the bib en willen elk om beurt de bibliotheek openen en na het lezen ook sluiten (krik krak), maar het beste moet nog komen… ze willen hem ook dagelijks poetsen! Oh wonder, gij bestaat. Ik zal om de 2 dagen een ander boek in de kijker zetten op het tapijt voor de boekenkast, zodat we niet elke dag uit datzelfde prinsessenboek mogen lezen. De bib is tot op heden, een waar succes!
Naast deze activiteiten binnenshuis, zullen we proberen zo vaak mogelijk naar buiten te gaan. De nieuwste persconferentie leert ons dat dit kan en zelfs aangeraden is (binnen je eigen gezin). Het ziet er naar uit dat het zonnetje doorheeft dat wij haar o zo nodig hebben in deze tijden. Merci he, Frank 😉
Nog even een hart onder de riem voor iedereen die zich zo inzet, op allerlei manieren. In de zorg, maar ook de kleine zelfstandigen. Ik ondervind zelf hoe moeilijk het is je zaak draaiende te houden in deze omstandigheden en hoop oprecht dat iedereen dit kan volhouden. Veel succes, voor jullie allemaal!
The inbetween space. 